Fascia (spreek uit: “faasia”) werd (tot slechts enkele jaren geleden) als bindweefsel en een “opvullend” en “ondersteunend” weefsel beschouwd. Bij dissecties (ontleding) t.b.v. het bestuderen van de anatomie werd hier geen aandacht aan besteed. Door gebrek aan kennis over de waarde van dit weefsel werd dit vaak doorgesneden en weggegooid om zo een ‘beter’ beeld te krijgen van de topografische ligging van de lichaamstructuren (spieren, pezen, botten, organen, etc.).

Dat fascia een belangrijke rol speelt in het lichamelijk en geestelijk functioneren, wordt de laatste tijd ook steeds meer door artsen en (fysio-)therapeuten erkend en bevestigd.

Fascia is een ononderbroken driedimensionaal web van bindweefsel welke zich uitstrekt naar alle zijden van het lichaam en worden geïnnerveerd (bezenuwd) door γ-motorneuronen. Het bestaat uit drie lagen: de oppervlakkige fascia, de diepe fascia en de viscerale fascia. De fasciae verbinden het gehele lichaam. Het geeft vorm aan het lichaam, het geeft steun en fungeert als schokbreker. De fasciae spelen een belangrijke rol in de hemodynamica en biochemische processen. Het is een tweede lijn van defensie tegen negatieve invloeden van buitenaf van het lichaam na de huid.

Het door fascia bedekte orgaan kan als gevolg van verhoogde gamma activatie (contractie fascia) beperkt worden in de mobiliteit. Deze contractie is reversibel. Door haar elasticiteit heeft fascia een groot adaptief vermogen. De viscerale fascia is echter minder rekbaar dan de oppervlakkige fascia door haar ondersteunende rol voor de organen. De diepe fascia is avasculair en bevat vele receptoren; nociceptoren, proprioceptoren, mechanoreceptoren, chemoreceptoren en thermoreceptoren. De mechano- en chemoreceptoren bevatten het vermogen om de fasciaspanning te verlagen.

Fascia kan invloed hebben op de graad van spierspanning, het bewegingspatroon, de bloedcirculatie, de hormoonhuishouding, het stresssysteem, het humeur, de manier van emotioneel reageren, het denken en bijgevolg ook het gedrag.
Het ononderbroken karakter van de fascia draagt bij tot de eenheid van het lichaam, maar verklaart tevens waarom een probleem in een bepaald deel van het lichaam secundaire problemen (elders in het lichaam) met zich mee kan brengen.

Stress heeft grote invloed op de spanning in het lijf en wordt vaak als oorzaak gezien van diverse klachten. De ware aard van een klacht kan echter heel ergens anders liggen en al veel langere tijd aanwezig zijn dan het lichaam op dat moment laat zien. Denk bij mensen bijvoorbeeld aan rugklachten die zo nu en dan eens aanwezig zijn maar bij stress enorm de kop op steken. De klacht was er al en de oorsprong zou wel eens in bijvoorbeeld de buikorganen kunnen liggen.  Stress veroorzaakt (onder meer) een samentrekking van fascia en voilá, je hebt een kanjer van een rugklacht…die niet uit de rug komt.

Wat dit betreft zijn paarden niet anders. Ook alle organen, pezen, spieren, botten etc. in het paardenlichaam zijn volledig verbonden door fascia.

Deze documentaire over ‘fascinating fascia’ geeft wat meer uitleg over wat ik doe als ik een paard een Bowen-behandeling geef, vernoemd naar de Australische Thomas Bowen, die ontdekte dat het behandelen en ‘losmaken’ van fascia niet alleen bij mensen, maar juist ook bij paarden (de oorzaak van) menig ongemak wegneemt en een geweldig resultaat geeft.

Veel kijkplezier!

http://www.youtube.com/watch?v=Ikx-0s8y480 

Delen uit de tekst hierboven komen uit www.brouwerosteo.nl.